De Haagse aanpak van reïntegratie werkt, maar heeft ook een keerzijde. Zo is in Den Haag het aantal mensen in de bijstand inmiddels gedaald tot 23.000 mensen. En dat is goed nieuws, want andere grote steden hebben in verhouding nog veel meer inwoners in de bijstand. Maar er zit ook een keerzijde aan deze aanpak van reïntegratie.
Haagse aanpak van reïntegratie
In 2020 kreeg ruim tachtig procent van de mensen die intensief door de gemeente werden begeleid, een betaalde baan. Bureau Berenschot kwam tot die conclusie in een groot onderzoek naar de Haagse aanpak van reïntegratie. Duidelijk is dat Den Haag niemand wil laten vallen. De vraag is alleen of de Haagse manier om mensen te laten meedoen, niet wat is doorgeschoten.
Veel voorzieningen
Berenschot vond wel dat Den Haag een enorme hoeveelheid manieren heeft om mensen aan het werk te helpen. Zo zijn er ruim 150 basisvoorzieningen voor bijstandsgerechtigden en bijna 180 flankerende voorzieningen. Die aanpak kost veel geld: zo’n 50 miljoen euro voor reïntegratieprojecten en dat is ongeveer 3000 à 4800 euro per bijstandsgerechtigde. Dit zorgde voor gunstige cijfers in het bestrijden van werkloosheid, maar ook voor bloeiende economie van werkloosheidsbestrijders is ontstaan.
Taaltrainingen
Berenschot is van mening dat er vaker taaltrainingen moeten worden gegeven. Een van de grootste belemmeringen bij het vinden van het een baan is dat mensen het Nederlands niet goed machtig zijn. Ook zouden er vaker sancties moeten worden opgelegd aan mensen die niet willen.
Reïntegratie moet eenvoudiger
Volgens Berenschot is het Haagse beleid op de lange duur niet houdbaar is. De stad moet naar een eenvoudigere manier van reïntegratie. Van de 23.000 mensen die nu nog in de bijstand zitten, kan slechts een beperkt aantal nog worden begeleid naar een betaalde baan. Een flink deel staat te ver af van de arbeidsmarkt. Accepteer dat deze groep er is en help ze om andere zinvolle dingen te gaan doen, bijvoorbeeld in de vorm van vrijwilligerswerk.
Bronnen: AD, Omroep West
Waarom pakt men de integratie niet aan op de manier die gebruikt wordt bij scholen, de BBL en de BOL opleiding. Waarbij mensen die andere talen kennen en dus snel kunnen switchen 4 dagen per week werken en een dag naar school gaan en de mensen die eerst nog het westerse alfabet moeten leren 4 dagen naar school gaan en 1 dag werken.
Heel vaak is de kennis van de Nederlandse na de inburgering weer net zo snel vergeten, als men de taal thuis niet spreekt. Straattaal is dan genoeg.
Bart
ik werk als vrijwilliger bij de begeleiding van statushouders