Den Haag doet een pilot met de instapeconomie. Mensen die al lang in de bijstand zitten, doen nuttig werk dat goed is voor henzelf én voor de wijk. Het werk is laagdrempelig omdat voor deze mensen de kans op een reguliere betaalde baan zeer klein is.
Wat is een instapeconomie?
De instapeconomie is een economie waar mensen, die niet of nauwelijks zicht hebben op betaald werk, met begeleiding kunnen participeren in de wijk door ‘werk van waarde’ te verrichten. hierdoor wordt de leefbaarheid en de sociaal economische positie van de wijk versterkt. Deelnemers met een instapbaan ontvangen een inkomen ter hoogte van het minimumloon. Hierdoor wordt de financiële situatie verbeterd en de eigenwaarde en mentale en fysieke gezondheid van deelnemers versterkt.
Instapwerk
Vanuit buurtcentrum Alle Kanten, in de Haagse wijk Bouwlust vindt de pilot met de instapeconomie plaats. In en rondom het buurthuis zijn 35 buurtbewoners bezig met instapwerk. De deelnemers doen nuttig werk op hun eigen niveau. Hierdoor voelen ze zich gewaardeerd en groeit hun zelfvertrouwen. Ze kunnen op hun eigen tempo werken aan hun eigen doelen. Het kan gaan om het verbeteren van geestelijk of lichamelijk welzijn, maar ook bijvoorbeeld om het leren van de Nederlandse taal. Daarnaast draagt het werk ook bij aan de leefbaarheid en sociale cohesie in de wijk. Deelnemers houden de wijk schoon en veilig en versterken de sociale samenhang in de wijk.
Langdurig in de bijstand
De pilot met instapwerk is ontstaan vanuit de wetenschap dat voor veel bijstandsgerechtigden er te weinig mogelijkheden zijn om mee te doen in de samenleving. Den Haag telt maar liefst 18.000 inwoners die al langer dan anderhalf jaar van een bijstandsuitkering moeten rondkomen. Voor negen op de tien bleek een reguliere betaald werk op korte termijn niet haalbaar. Deze groep is samen goed voor 60 procent van álle bijstandsgerechtigden in Den Haag. Deze bijstandsontvangers komen niet in aanmerking voor beschut werk en kunnen niet terecht op de reguliere arbeidsmarkt. Dat komt omdat veel van deze mensen belemmeringen hebben op meerdere leefgebieden. Ze hebben bijvoorbeeld medische, psychische of financiële problemen, of taalproblemen. Vaak is het een combinatie daarvan die ervoor zorgt dat je wereld heel klein wordt, en je sociale vangnet ook.
Participatiewet werkt niet
De Participatiewet werkt voor deze mensen niet. De gemeente moet namelijk in het kader van die Participatiewet ervoor zorgen dat mensen met een uitkering binnen een half jaar een reguliere baan vinden. Maar de instrumenten en de prikkels in de Participatiewet werken niet voor deze groep en de afstand tot de reguliere arbeidsmarkt blijkt voor hen (nagenoeg) onoverbrugbaar.
Bronnen: Binnenlands Bestuur, Den Haag, Divosa
