De Participatiewet is mislukt. Daarom houdt op 20 februari de vaste commissie Sociale Zaken en Werkgelegenheid van de Tweede Kamer een rondetafelgesprek over de Participatiewet. Aanleiding voor het gesprek is het rapport Eindevaluatie van de Participatiewet van het Sociaal en Cultureel Planbureau.

Participatiewet mislukt

Het doel van deze wet is dat iedereen mee kan doen. Een inclusieve arbeidsmarkt waarin voor iedereen die kan werken plek is. Maar in de praktijk bleek de Participatiewet vooral een wet die voorziet in inkomen en de baankansen voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt niet heeft verbeterd maar velen zelfs op achterstand heeft gezet. Dat is de conclusie van het SCP in een uitgebreide evaluatie in opdracht van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. De eindconclusie van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) was dan ook dat de Participatiewet mislukt was en er niet of nauwelijks toe heeft geleid dat er meer mensen vanuit een bijstandsuitkering of een sociale werkplaats een gewone baan kregen.

Evaluatie Participatiewet

Op 20 februari 2020 vindt een hoorzitting plaats waarin de Participatiewet wordt geëvalueerd. Aan tafel zitten diverse betrokken partijen die meepraten en voorstellen doen voor verbeteringen. Ter voorbereidingen van dit gesprek werden Position Papers ingestuurd. Deze documenten zullen tijdens komende ronde tafel bijeenkomst op 20 februari waar de Participatiewet worden besproken.

Voorstellen ter verbetering Participatiewet

De betrokken partijen hebben vele verbetervoorstellen ingestuurd. Hieronder zijn een drietal van de voorstellen opgesomd. Zo pleit de FNV voor een systeem dat uitgaat van vertrouwen in plaats van wantrouwen. Nu geldt er een argwaancultuur dat gebaseerd is op een negatief mensbeeld. Het is een systeem waar gedreigd wordt met keiharde sancties, er een veelheid van onduidelijke en ongeschreven verplichtingen geldt en bij schending van die verplichtingen kan de uitkering worden ingetrokken. Dit maakt mensen angstig en wantrouwig richting de overheid.

Geen hobbels en schotten

VNG en Divosa willen naar een arbeidsmarkt waar hobbels en schotten tussen regelingen zijn verdwenen, waar het voor werkgevers eenvoudig is om mensen die nog langs de kant staan werk te bieden en waar gemeenten maatwerk kunnen leveren. VNG en Divosa streven naar één regeling voor de hele basis van de arbeidsmarkt.

Cedris, de landelijke vereniging voor een inclusieve arbeidsmarkt pleit voor meer investeringen in een publieke sociale infrastructuur om de mensen vanwege lichamelijke, mentale of psychisch-sociale belemmeringen niet 100% voldoen aan de eisen van de arbeidsmarkt, toch in het arbeidsproces in te passen. Hiervoor is ondersteuning en begeleiding nodig en dat vraagt om een publieke sociale infrastructuur, die over de benodigde kennis, expertise en menskracht beschikt. De publieke infrastructuur biedt een noodzakelijk vangnet. Dit vangnet moet er ook voor zorgen dat in mindere tijden kwetsbare werknemers in de uitkering belanden.

Bronnen: Bijstandsbond, Tweede Kamer, VNG