Iedereen heeft wel een mening over mensen in de bijstand. Mensen die een bijstandsuitkering krijgen, zijn lui, willen niet werken en houden alleen maar hun handje op. Ook andere meningen zijn er. Een basisinkomen zou dé oplossing zijn, of anders wel de parallelle arbeidsmarkt. En als je echt wilt, dan kun je uit de uitkering ontsnappen. Het is gewoon een kwestie van doorzetten en volhouden. Maar de praktijk is soms weerbarstiger!
Dagelijks werk
Mijn naam is Marlies en in mijn werk ontmoet ik heel veel mensen die in de bijstand zitten. Ik zie waar ze tegen aanlopen, de soms nutteloze regels, de schaamte, de onmacht en het eeuwige gevecht met de financiën. Ik zie ook de kansen die er liggen om de bijstand vaarwel te zwaaien, de hulp die ze krijgen van klantmanagers, de handigheidjes om aan extra geld te komen en hoe je creatief de armoede het hoofd kunt bieden.
Verzameling en speurtocht
Deze site heb ik in het leven geroepen om mezelf op de hoogte te houden van alles wat er speelt in de bijstand. Het is dus eigenlijk een verzameling van interessante nieuwtjes over de bijstand, aangevuld met zaken die mij opvallen. Ook krijg ik vragen uit het veld. Vragen waar ik lang niet altijd het antwoord op heb. Ik weet iets van mensen, maar op het gebied van de schuldhulpverlening en juridische regelgeving rondom de bijstand, moet ik mijn kennis nog wat bijspijkeren. Om eerlijk te zeggen vind ik die onderwerpen een beetje saai! Maar soms moet ik toch echt aan de bak. Dan weet ik gewoon het antwoord niet en dan ga ik op speurtocht. Net zo lang tot ik het antwoord wel weet. In sommige gevallen rolt daar weer een informatief artikel uit dat ik dan weer BijstandBlues plaats.
Welfare Blues
De titel van dit blog -BijstandsBlues- heb ik niet zelf bedacht. Ik hebt het gepikt van John Lee Hooker. Hij schreef er in 1950 een prachtig nummer over: Welfare Blues.
You know I’m goin’ to the welfare, um.
Ask them can they help me some.
You know I’m goin’ to the welfare.
Lord, Lord, Lord.
Sociaal werker
In mijn job als sociaal werker probeer ik mensen met een uitkering te motiveren om te vechten tegen de ellende die de bijstand met zich meebrengt, zoals de eenzaamheid, geldproblemen, het gebrek aan zelfvertrouwen en die vreselijke passiviteit. Ik ontmoet vaak mensen die al heel lang in de bijstand zitten. Stuk voor stuk fantastische mensen, die het liefst een doodgewone baan zouden willen hebben en een doodgewoon gelukkig leven willen leiden. Maar dat lukt hen niet. Althans niet in hun eentje. Soms hebben ze een schop onder hun kont nodig, of praktische ondersteuning zoals kinderopvang of hulp bij het oplossen van schulden. En soms hebben ze gewoon iemand nodig die hen enthousiasmeert om stappen te maken, zelfmedelijden leert te overwinnen en die hen een duwtje in de rug geeft om iets te maken van het leven. Dat is mijn job als sociaal werker en daarover gaat BijstandsBlues.
Meer weten?
Heb je vragen en wil je meer weten over dit blog, stuur me dan een mailtje. Wil je op de hoogte worden gehouden van wetenswaardigheden en actualiteiten over de bijstand. Meld je dan hier aan voor de nieuwsbrief.
